ELVEDA DEMEK ZOR GELİR…

Ayrılıkları oldum olası sevmem. Çünkü alıştığım yüzlerden, seslerden, ucundan kıyısından da olsa alıştığım sevgilerden ayrılmak zor gelir. Zaman zaman tartıştığım bir yüz, zaman zaman ağladığım bir omuz, hayatın tadına vardığım, varmaya çalıştığım, üniversite sıraları çok yakında hepinize elveda deme vakti gelmekte…

Belki de bütün problem zamanın kıymetini bilememekte. Sevdiklerinin, alıştıklarının kıymetini… Sonra bir bakmışsın hepsine elveda. Adeta sevdiğini bir mezara gömmek gibi elveda demek, bir daha görebileceğini bilemeden. Dostuna elveda, yaşadığın yıllara elveda.

Üniversite bitiyor. Nasıl geçtiğini anlamadığım koskoca 4 sene var geçmişimde iyisiyle, kötüsüyle. Bu hayatın başlangıcı Balıkesir’ di benim için. Harika dostlar kazandım, en önemlisi de kendi ayaklarım üzerinde durmayı öğrendim. Sonrası ise İstanbul’a dönüş ve Haliç sıraları. Geldiğim ilk günler özledim Balıkesir’ i, çok aradım, geri dönmek istedim. Pişman mıyım? Değilim çünkü hayatıma değişiklikler kattım. Sevdiklerim de oldu, sevmediklerimde ama hayat kısa, doyasıya yaşamaya çalıştım.

Belki çok farketmedim ama alıştım. Hem de bir şarkının etkisinde, bir arkadaşın minicik bir sözünde, bir dostun verdiği omuzda ağlayabilecek kadar alıştım. Bilmediğim bir şey oldu. Kopmanın zor geldiği bir zamanda, baktım ki sevdiklerimden bir kaç hafta sonra uzaklaşıyorum. Bundan sonraki hayatım nasıl olur bilinmez. Mutlaka daha güzel anılarım da olur ya hangisinde büyüdüğüm bu yerdeki tadları alırım bilinmez.

Bir temmuz akşamı yakamoza karşı oturmuşken dostlarım aklıma gelir. Son sınıfımda bu akşamki gibi güzel akşamları bana yaşatan dostlara bir selam çakarım uzak diyarlardan. Ya da bir ocak sabahı, dışarda tir tir titrerken ılık bir rüzgar içimi ısıtır geçmiş senelerden.

Elveda diyemezsem hepinize, bilin ki bu sizi sevmediğimden değil! Elveda demek zor gelir. Bitmeyecek bir başlangıca giderken, bir gün aklınızın bir köşesinden geçersem sevgili dostlar, bir selam çakın yakamoza karşı, içinizi ısıtan bir ılık rüzgarda bana ihtiyaç olursa bilin ki yanınızda biterim. Düşüncelerime ifade bulmak zor. En iyisi siz kafamın içine bakın. Oradaki yerinizi biliyorsanız gerisini o size anlatsın…

Kapanış: Haluk Levent – Dostum

Bir şarkı yazmak istedim, içinde dostluk olsun
Birden sen geldin aklıma, can dostum
Bu şarkıda seni ne çok özlediğimi
Anlatmak istedim sana bir kere olsun
Bir sen kaldın bana, sakın bırakma
Al yollarına hisset yanında
Dostum, dostum, dostum, can dostum

Burda herşey sahte dostum gülümsemeler bile
Burda herşey sahte dostum sevmeler bile

Şimdi yanımda olamasanda
Seni yaşamamı engelleyemez hiç birşey asla
Şu anda çok uzakta olsan
Sen aslında benimlesin yanı başımda
Bir sen kaldın bana, sakın bırakma
Al yollarına hisset yanında
Dostum, dostum, dostum, can dostum

Burda herşey sahte dostum gülümsemeler bile
Burda herşey sahte dostum sevmeler bile

YAŞA DA ÖYLE GİT!

Boşver be yaşı başı!
Gönlün ne kadar şık sen ondan haber ver?..
Şöyle atıp koyu grileri-siyahları sabahtan,
Sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?
Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını,
Gelene geçene yol verme girsin diye içeri ama
Gömme başını toprağa bir çift güzel göz uğruna.
Bilirim yine yeşerecek bir çiçek bulursun bir dalda,
Ama kaybedecek kadar bir aşk varsa avuçlarında,
Bırak aksın yollarına.
Yağ geç, yık geç, kimse inanmazsa inanmasın,
Sen inan yüreğine,
Hem ona geçmezse kime geçer sözün?..
Büyü büyü…
Bak ellerin ayakların kocaman,
Aklında maşallah yerinde,
E ne diye tutarsın yüreğini uçmasın diye
Akıllı ol, yüreğin gelir peşinden,
Boşver yaşı başı,
Aşk var mı aşk, sen ondan haber ver?

Takılmışsın yüzündeki gözündeki çizgilere.
O çizgilerin yüreğine neler kazıdığını düşün,
Atmak mı istiyorsun kendini bir dereye soğuk bir kış günü.
Öl gitsin…
Parayı pulu savurup ,
Bir balıkçı köyünde balık tutmak mıdır istediğin,
Savrul gitsin…
Boşver be yaşı başı,
Kim tutar seni kim,
Kendi yüreğinden başka kim?
Aklını al da öyle git,
İster bir duvara, ister bir odaya, ister kıra bayıra vur da git.
Dert etme ellerini, onlar da gelir seninle bırakmadıkça birine.
O biri de gelir gerçekten istediğin oysa,
Seveceksen ve öleceksen uğruna…
Yaşa be, yaşa da öyle git, gireceksen toprağa…

Yaş 70e gelse bile, hayat daha bitmemiş,
Sen mi biteceksin?
Çekeceksen bile bayrağı,
Yaşadım ulan dibine kadar, diyemiyecek misin?

Can YÜCEL

William Shakespeare' den...

Fazla konuşmaya varmıyor dilim.
Ama öyle kötü günler yaşıyoruz ki,
Şimdi insan ne yaptığını bilmeden hain oluveriyor.
Neden korktuğumuzu bilmeden kuşkular içindeyiz.
Azmış, kudurmuş bir denizin ortasında,
Sağa sola boğuna yalpa vurup,
Olduğumuz yerde sayar gibiyiz...

Ne güzel söylemiş Shakespeare. Daha o zamanlar da hayat böyle miydi? Yoksa ilerde olacakları mı gördü bilmiyorum. Bir sürü haller içindeyiz. Savrulup duruyoruz. Dümendeki kaptan kendimiz olsak da başkaları tarafından yönetiliyor hayatımız. Dümeni kendi elimize alırsak, işte o zaman bulacağız asıl yolu.
Fazla konuşmaya varmıyor dilim...
Şimdilik yelkenler fora! Bir de dümeni elimize alırsak, o zaman oldu bu iş...