31 Aralık 2007 Pazartesi

2007' ye veda ederken....

Bir yıl daha bitmek üzereyken 2007’nin bana neler getirip neler götürdüğünü bir düşüneyim istedim. 7 benim uğurlu rakamımdır. Bu yıla girerken her yıla girişim gibi her şeyin güzel olması için dua etmiştim. Dualarım gerçek oldu diyebilirim.

2007 bana neler getirdi?
Aslına bakarsanız öyle çok çok da bişey getirmedi. Kariyerim açısından çok olumlu şeyler yaşadım. Bir Amerika hayalim vardı, gerçek oldu. Amerika hayalimle birlikte dünyanın dört bir yanından farklı insanlar tanıdım. Yeni arkadaşlıklar ve güzel bir aşk yaşadım. Belki biraz daha büyüdüm. Belki de biraz daha yaşlandım. Saçım ilk beyaz telini verdi ama huzurluyum, mutluyum, sağlığım yerinde, ailemle birlikteyim…. Daha ne olsun?

Ama her şey bu kadar toz pembe miydi acaba?

Belki de değildi. Evet 2007 bana çok güzel şeyler getirdi ama bir o kadarını da belki götürdü. Neler götürdüğünü günü gününe hatırlamasam da götürdükleri de elbet var. Mesela hala kariyerim için ciddi korkular taşımaktayım. Bazen alıp başımı gidesim gelirken bazen hiç bir şey yapmak içimden gelmiyor. Ne yapacağım konusunda pek fikrim yok. Aslında fikrim çok ama bunları yapabilecek miyim onu bilmiyorum. Bugünkü Türkiye şartlarında milyonlarca okumuş işsizler kervanına mı katılacağım? Yüksek lisanstan devam etsem okumaya acaba bana o işsizler kervanından çıkmanın yollarını getirecek mi? Acaba yurtdışına mı gitsem? Gidebilir miyim? Yılbaşında eğer büyük ikramiye bana çıkarsa giderim. Sanırım bu seneki dualarım arasında bir burs dileği de yer alacak. Kafamda hep yer alan yurtdışına gitme isteğim 2007 yazında kısa da olsa gerçek oldu. İyi de oldu. Ama geldikten sonra uzunca bir sure tekrar gitme konusunda isteksizliğim bütün o motivasyonumu alıp götürdü. Şansım var ki yılın bittiği şu günlerde geriye gelmekte…

7 uğurlu rakamım. 2007 yazında Amerika’ nın Mississippi Eyalet Üniversitesi’ nde güzel bir yaz stajı yaptım. Oradaki yurtta kaldığım oda 207 numaralı odaydı. 07.07.2007 tarihi tam olarak Amerika’ daki ilk günümün tarihidir. Bütün bunlar tesadüf mü yoksa gerçekten 7 uğurlu rakamım mı bilmiyorum. Bütün bunların uğur olup olmadığını da bilmiyorum. Ama bir şekilde şansına inanıyorum. Kariyerim için güzel bir adım atmıştım. Ordayken hayatımı inanılmaz derecede etkileyen biriyle tanıştım. Hayatımın en güzel günlerini 2007 yazında yaşadım. 2007 kışının benden götürdüğü ve ihtiyacım olan huzuru buldum. Sonra 2007 sonbaharı onu benden alıp götürdü. 6500 mil ötemde, dünyanın öbür ucunda kaldı. Elimde ondan geriye bakılıp eski günler yad edilecek fotoğraflar ve aklımda bir kaç anıyla tarihin sayfalarına eklendi. Güzel olan çabuk bitermiş. Bende ne zaman biter bilmiyorum. Ama güzel olana saygım var. 2007 yazının beni oraya götüreceğini bilemezdim, bundan sonra da nereye götüreceğini bilmiyorum. Belki bir gün yine Amerika hayalim aklıma düşer. Belki bir gün yine gidip güzel olan günleri yerinde yad ederim. Şimdilik sırada Londra veya Hollanda var…

Rüzgar ne yönden eserse beni oraya götürüyor. Yüreğimin götürdüğü yere… Bu güne kadar hep onun sesini dinledim. Sevdiklerimde oldu sevmediklerim de ama yüreğimin sesi beni çok zaman doğru yere götürdü. Mantığımın olmaz dediği şeyleri yüreğimle yaptım. İyi ki de yaptım hiç birinden pişmanlık duymadım. 2008’ de neler yaparım yüreğim beni nereye götürür bilinmez. Umarım başıma iyi şeyler gelir…

Turkcell reklamından çaldım ama gerçekten çok hoşuma gitti. Bu sene yeni bir cebim olsun, çalsın arayan hep sevdiklerim olsun. Yeni mesajlarım güzel olsun içlerinde gülen yüzler olsun. Dilerim bu ocakta yeni bir ben tanırım. Dilerim bu ocakta benim yılım başlasın….
Dilerim sevdiklerim hep yanımda olsun ve sizinde sevdikleri yanında olsun. Onlarsız hayatın tadı çıkmıyor.

Dilerim bu ocakta sizin de yılınız başlasın. Herkese mutlu bir 2008 yaşaması dileğimle….

Hiç yorum yok: