23 Şubat 2009 Pazartesi

Nefes almak...

Elimde bir parça simit, eşlik eden düş sokağı sakinleri, yüzümü yalayan rüzgar ve çişeleyen yağmur. Epey zamandır bu kadar güzel bir simit yememiştim. Açtım, kendimi müziğe kaptırmış, sokağın ortasında sallana sallana yürümenin verdiği garip mutluluk duygusunun kollarına bırakmıştım kendimi. Yaşamak güzel şey azizim!
Elinde bir parça simitle, çocuklar gibi…
Aldığım her nefesin kıymetini hatırlamak güzel şey…

Hiç yorum yok: